Floris Koelink

Spijslokaal

Architectuur, landschap en gastronomie verbinden en versterken ons en elkaar. 
 

Met dit afstudeerproject is het mijn doel geweest om mijn twee passies; koken en architectuur samen te brengen. Dit heb ik gedaan binnen het idee om de Academie voor Gastronomie te ontwerpen. De Academie is nodig omdat voedsel van groot belang is in ons dagelijks leven, simpelweg omdat het ons in leven houdt. Echter is nog niet iedereen zich ervan bewust hoe er geconsumeerd wordt binnen onze samenleving, laat staan dat er voldoende bewustwording is over hoe en waar ons voedsel geproduceerd wordt. Dit heeft veel verschillende oorzaken, de juiste educatie is daar een van, een nieuwe generatie leren hoe het anders kan. Vanuit educatie kan er een volgende stap gezet worden om verandering te genereren; innovatie. Uiteindelijk gaan educatie en innovatie hand in hand omdat ze elkaar blijven voeden. Zo kunnen oude concepten heroverwogen en samengebracht worden met nieuwe innovaties. Hierdoor kan ‘het nieuwe eten’ zich ontwikkelen. 

En daar wordt de essentie geraakt; het klaarmaken van een nieuwe generatie chefs, en die visie op gastronomie vertalen naar architectuur. 

De Academie voor Gastronomie is hier de uitkomst van, de intentie is om de toekomstige chefs meer te betrekken bij de natuur. Om hier meer op in te zetten is de opleiding verdeeld in twee modules, een die de focus legt op bereiding en een die de focus legt op productie. De toekomstige chefs zullen dus ook met hun handen in de aarde zitten en het landschap in gaan om te zoeken naar nieuwe producten en smaken. De gebouwen en het landschap zullen dit op een eigen manier inspireren en faciliteren om het contact met de natuur en de seizoenen te waarborgen, op een plek waar landschap en gebouw samenwerken om elkaar te versterken.  

Dit gebeurt in ‘s-Graveland, op circa 20 kilometer van Amsterdam. ‘s-Graveland kenmerkt zich door zijn langwerpige kavelstructuur over de oost-west as. Deze kavels zijn het resultaat van zanderijen. Zand werd hier afgegraven en per trekschuit via de zanderijvaarten naar onder andere Amsterdam gebracht. Tegelijk zijn er een aantal kavels gebruikt voor buitenplaatsen, hier zijn tuinen en huizen gerealiseerd volgens veelal renaissance denkbeelden. Lange lijnen versterken de langwerpige kavelstructuur. Door deze ingrepen van de mens is er een spannend geheel ontstaan tussen open en dicht door de afwisseling tussen tuinen, velden en bos. Binnen het geheel valt een buitenplaats in het specifiek op: Bantam. Deze buitenplaats doet niet mee in de oost-west structuur maar ligt op een zanderij die enkele jaren later aan het geheel toegevoegd is. Deze toegevoegde zanderij, het Naarderveld, ligt op de noord-zuid as. Daarnaast is dit de enige buitenplaats waarvan het buitenhuis gesloopt is en nooit iets voor in de plaats gekomen is. De landschappelijke tuin, het bos en veld zijn wel intact gebleven. Dit interessante spel gecombineerd met het hoogteverschil ontstaan door de zanderijen is een interessante voedingsbodem voor de Academie voor Gastronomie. 
 

Afstudeerdatum: 23 augustus 2022
Afstudeercommissie: Geurt Holdijk (mentor), Mathias Lehner, Kim Kool 
Toegevoegde leden t.b.v. het examen: Bastiaan Jongerius, Furkan Kose