Ania Sosin

VAVALAND

Een slapende schone laten ontwaken

Warschau is een goed voorbeeld van een stad met een indrukwekkende reeks veranderingen die voornamelijk plaatsvonden in de twintigste eeuw.
In de jaren 30 van de vorige eeuw werd de hoofdstad van Polen gezien als van groot intercontinentaal belang vanwege zijn strategische, centrale ligging. Door deze locatie, op het kruispunt tussen Europa, Azië, de Baltische Zee en de Zwarte Zee werd Warschau beschouwd als een belangrijke vervoersknooppunt en ontmoetingsplek voor politieke, economische en culturele doeleinden.

Eén van de doelen van de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog was de totale vernietiging van Warschau en het creëren van een militaire eenheid van Duitse soldaten op de resten van de stad. Dit plan werd niet uitgevoerd, ondanks het feit dat de aangerichte schade aan de stad gigantisch was.

Na het beëindigen van de oorlog werd Polen gekoloniseerd en tot een Communistische staat gemaakt. Stedenbouw en architectuur werden hulpmiddelen voor propaganda en Russische overheersing. De schaal van de gebouwen en de indeling van de straten en pleinen waren ontworpen om de inwoners te overweldigen, ze minder belangrijk te doen voelen en om ze tot een instrument van een systeem te maken.

Tegelijk met de val van het communisme brak er een nieuw tijdperk aan, een tijd van kapitalisme en buitensporige reprivatiseringsprocessen. Het resulteerde in een chaotische eigendomwet en een acupuncturele stadsplanning zonder duidelijke regels. Dit tijdperk duurt nog steeds voort, waarbij Warschau is onthuld als een stad als een lappendeken van vroegere invloeden. Deze fragmentatie heeft veel problemen veroorzaakt.

Dit proefschrift is een poging om zowel de versplintering en chaos van Warschau te bekijken, als de potentiële eigenschappen die al beschikbaar zijn om een betere stad te creëren.

Afstudeercommissie: Hans van der Made (mentor), Mark van der Heide en David Kloet.
Toegevoegde leden t.b.v. het examen: Maud Aarts en Herman Zonderland.