Katinka Pricken

.

De Amsterdamse delta, Het Waterland van verlangen'

Waterland Oost is een prachtig veenweidegebied, waar de tijd stil heeft gestaan. Dat beeld proberen we te conserveren. Het gevolg is dat het gebied op slot is gezet. Het boerenleven lijkt hand in hand te gaan met de natuur, maar schijn bedriegt. Waterland is inflexibel en kwetsbaar.
Er spelen zich diverse problemen af:

1. De Waterlandse boeren bevinden zich in een spagaat, ze kunnen niet concurreren met  de Nederlandse markt
2. De bodem daalt drastisch met min. 1cm per jaar.
3. Waterland is afhankelijk van extern water en er treedt verzilting op.
4. Het is beschermd weidevogelgebied. Toch daalt het aantal weidevogels.
5. De recreatiedruk is enorm, maar het gebied is hier niet op ingericht.
6. Het gebied is slecht toegankelijk.

De meeste problemen zijn terug te leiden op de starre waterhuishouding. Een toekomst voor Waterland begint in de eerste plaats met het op orde stellen hiervan; een robuust, dynamisch en onafhankelijk systeem is nodig. Ingrijpen in het gebied is onontkoombaar. Er is behoefte aan een zone waar waterberging mogelijk is. Door op inventieve wijze het watersysteem aan te pakken, creëert het afstudeerproject ‘De Amsterdamse delta’ kansen voor de huidige veenweide en een reeks aan nieuwe mogelijkheden.

Kijkend naar de geschiedenis ligt de oplossing voor de hand in de oorsprong van het gebied. De huidige Aeën en Dieën (waterlopen) zijn een restant van een (oude) delta. Door deze oergeulen ruimte te geven kan (gebiedseigen) water worden opgeslagen waardoor het veenweidegebied kan voortbestaan.
Tussen de bestaande veenweide ontstaat een spannend en afwisselend landschap met water, broekbos, rietland en hooiland.

Daarnaast bieden de Aeën en Dieën de kans om de stad weer aan het platteland te hechten. Het gebied wordt toegankelijk per boot, te voet en op de fiets. Recreatiemogelijkheden worden uitgebreid en zorgen voor nieuwe inkomstenbronnen; van wildkamperen tot zonnebaden, van vogelspotten tot suppen. De veenweide wordt ontlast omdat de waterwegen weer een prominente positie in de bereikbaarheid innemen. Ze worden bevaarbaar, BooTschappen doen bij de boer wordt mogelijk en ook de boer brengt zijn producten per boot naar de stad.

Een waterberging met een dynamisch waterpeil realiseren gaat niet zomaar. Hiervoor zijn op een aantal plekken lage kades nodig. Die eveneens worden ingezet om de ontsluiting te verbeteren. De kades worden op diverse plekken verbijzonderd met zitelementen.
Het afwisselende landschap brengt ook meer variatie in flora en fauna. Waaronder verschillende eetbare soorten planten en dieren die tezamen een interessant en lekker Waterlands menu vormen.

Kortom ‘de Amsterdamse delta’, een ingreep van 1200ha, zorgt ervoor dat héél Waterland Oost, een landschap ter grootte van 5000ha, een toekomst krijgt!